Patryk Lipowski
Szukasz pomocy w
HIPOGLIKEMII?
Dieta w hipoglikemii
Hipoglikemią reaktywną nazywamy stan, w którym stężenie glukozy we krwi spada poniżej norm fizjologicznych w ciągu 4 godzin od spożycia posiłku. Najczęściej występujące objawy sygnalizujące stan hipoglikemii poposiłkowej to: senność, osłabienie, przemęczenie, splątanie, spowolnione myślenie, odczuwalne mrowienie kończyn, drgawki, głód, zawroty głowy a nawet omdlenia. Należy pamiętać, iż hipoglikemia to niezwykle niebezpieczny stan i utrzymany przez długi okres czasu prowadzić może do uszkodzeń struktury mózgu.
Do stanu hipoglikemii reaktywnej doprowadzić może: głodzenie się, pomijanie posiłków oraz zbyt długie przerwy miedzy posiłkami. Na hipoglikemię reaktywną cierpieć mogą w szczególności osoby z zaburzeniami gospodarki glukozowo-insulinowej, takimi jak: insulinooporność i hiperinsulinemia.
Wśród przyczyn prowadzących do zaburzeń gospodarki glukozy wymienia się także spożywanie dużych ilości alkoholu, stosowanie diety z dużą zawartością cukru i węglowodanów oraz dieta bogata w posiłki wywołujące wysokie skoki glukozy we krwi.
Do sytuacji hipoglikemii może dochodzić także podczas zażywania leków obniżających poziom glukozy we krwi, szczególnie, gdy ich dawka nie jest prawidłowo dopasowana.
Do spadku glukozy we krwi przyczynić się może także otoczenie, na reakcję organizmu wpływa w szczególności wysoka temperatura, gorący prysznic, sauna.
Intensywny wysiłek fizyczny również może być czynnikiem, który doprowadzić może do zbyt gwałtownego spadku glukozy we krwi i uczucia osłabienia a nawet utraty przytomności.
Co musisz dodatkowo zrobić dla swojego zdrowia?
Posiłki spożywaj regularnie co 3 – 4 godziny i nie podjadaj. Unikaj dłuższych przerw pomiędzy posiłkami i pomijania posiłków.
Obserwuj swoje samopoczucie po wybranych posiłkach. Notuj, kiedy występują objawy i po jakich posiłkach lub w jakich sytuacjach zdarzają się najczęściej. To pomoże wprowadzić odpowiednie modyfikacje w diecie i stylu życia.
Unikaj nadmiaru stymulantów: kawy, alkoholu, napojów energetycznych czy napojów gazowanych z kofeiną. Przyczynić mogą się one do zaburzeń poziomu glukozy we krwi, szczególnie, jeśli spożywane są zamiast posiłku.
Unikaj spożywania węglowodanów szybko przyswajalnych, szczególnie szybkich przekąsek, słodyczy, soków i napojów słodzonych.
Zadbaj o sen i regenerację. 7-8 godzin snu na dobę wpływa pozytywnie na gospodarkę glukozy we krwi.
Do posiłków dodaj warzywa, będące źródłem błonnika pokarmowego, który pomaga w regulacji poziomu glukozy we krwi i daje uczucie sytości.
Produkty skrobiowe gotuj krótko, al dente, unikaj rozgotowania i rozdrabniania np. do formy puree. Schłodź produkty skrobiowe (ryż, kaszę, makaron) na dzień przed spożyciem w lodówce - obniży to indeks produktów poprzez zamianę skrobi w nich zawartej na skrobię oporną.
Wybieraj mniej dojrzałe owoce - np. zielone banany zamiast tych przejrzałych i nie spożywaj ich samodzielnie.
Zadbaj o obecność w posiłku źródła tłuszczu - dodatek awokado, oliwy z oliwek, pestek, nasion, orzechów, mleka kokosowego pozwoli spowolnić wchłanianie glukozy do krwi.
Unikaj posiłków skomponowanych z udziałem samych węglowodanów np. ryż/kasza z owocami oraz takich, gdzie przeważa chude białko np. gotowany filet kurczaka z warzywami. Najlepiej, aby posiłki były zbilansowane i zawierały za równo węglowodany (najlepiej złożone, o niskim IG), białka i tłuszcze oraz błonnik pokarmowy.
Unikaj przetworzonej żywności w formie sproszkowanej, rozpuszczalnej, płynnej, papkowatej - tyczy się to koktajli instant, zupek, sosów, odzywek białkowych ale także soków i musów owocowych - produkty tego rodzaju błyskawicznie trafiają do krwioobiegu co powoduje szybki wzrost glukozy we krwi i może prowadzić do gwałtownego jej spadku.
Podczas komponowania posiłków bazuj na produktach z niskim indeksem glikemicznym.
Staraj się unikać dodatkowych stresorów i redukuj przyczyny stresu. Zwiększony poziom hormonu stresu - kortyzolu zarówno w przypadku zaburzeń związanych ze snem, jak i przewlekłym stresem przyczynia się do zaburzeń gospodarki węglowodanowej.
